De laatste dagen voor ons vertrek waren lang en de nachten kort. Waarom waren we niet iets eerder begonnen met voorbereiden? Na ons ritje naar Groningen moesten we nog de laatste spullen kopen voor de auto en onszelf, de buren moesten hun prachtige meloen op de auto spuiten, de collega’s van Arne hadden nog een afscheidscadeau en alles moest ingepakt worden.
Met stakende Fransen en duizenden vluchtelingen die over je auto heen krioelen was het lang de vraag of we naar Engeland zouden gaan om bij de launch party van de Mongol Rally aanwezig te zijn. We hadden vrijdagavond een optie op een bed in Lille (merci Jean Christophe!) om wat dichter bij Calais te zijn, zodat we als eerste in de rij konden staan voor de trein. Lang leek het erop dat we daar gebruik van gingen maken, maar toen we om 10 uur eindelijk klaar waren hebben we toch besloten om nog 1 nachtje in ons eigen bed te slapen omdat we echt onwijs moe waren. Wel hebben we nog even een proef vertrekje gedaan omdat Geraldine en Ivo een groep mensen had verzameld om ons uit te zwaaien 