We staan niet al te vroeg op en kunnen de fietsende Fransen nog uitzwaaien. We worden uitgenodigd om met de dames van het theehuisje te ontbijten met thee en brood. We weten niet zeker of de thee goed doorgekookt is maar drinken lekker mee. De meiden zijn 35 en 27 en komen uit een dorp waar we al door heen zijn gereden om hier geld te verdienen. We betalen €1,- voor onze slaapplek en rijden door.
De weg naar Samarkand is te doen hoewel de kever het echt een stuk zwaarder heeft met de hobbels en kuilen dan de modernere auto’s. We beginnen na te denken over een alternatieve route via Rusland naar onze eindbestemming hoewel dat onze eer natuurlijk ook wel aantast. Aan de andere kant hebben we niet alleen een kleine auto die niet geschikt is voor deze onderneming, we zijn er ook achter dat de kever ook in Uzbekistan een oldtimer is. Dit zal in Kazachstan en Mongolië niet anders zijn. We hebben nog een week om te beslissen maar zien dit wel als zinnige optie.
Samarkand is prachtig! Hier zien we ook wat meer toeristen (in afritsbroek). We zijn blij dat we hier een stop hebben gepland ook al zijn we eigenlijk te moe om echt aan sightseeing te doen. Het helpt niet mee dat we dolenthousiast lekker langs de kant van de weg hebben gegeten en daar nu de gevolgen van krijgen en dus redelijk in de buurt van een toilet moeten blijven.
Overigens hebben we tot nu toe een aardige ‘no u-turn’-policy aan weten te houden: als we ergens de verkeerde kant op rijden of we rijden langs een plek waar we hadden willen stoppen, dan zoeken we een andere weg of stoppen we gewoon niet. Totdat we in Samarkand een taxi terug naar het hotel wilden nemen. De eerste paar taxi chauffeurs hadden geen idee hoe de stad eruit ziet, blijkbaar rijden ze maar gewoon altijd ergens heen en weten dan de weg terug naar de toeristische plekjes. Even verder zoeken dus. Langs de straat wandelend op weg naar ons hotel een taxi aangehouden en deze meneer deed het overkomen alsof hij precies wist waar wij heen wilden. Toch reed hij direct een andere kant op, maar volgens hem lag dat aan de straten van de stad. Ok best joh, als jij verder wil rijden voor een afgesproken prijs moet je het zelf weten. Maar toen hij bij een kruispunt echt 180 graden de verkeerde kant op reed heeft Wendie toch maar even de regie overgenomen. Een u-turn en een paar handen en voeten gebaren later gelukkig toch goed aangekomen.
We overnachten in een super schattige guesthouse met heerlijke bedden, die later wat te zacht voor Arne blijken. Morgen rijden we naar de grens met Kazachstan maar verwachten pas overmorgen de grens over te kunnen.
