De Lonely Planey had ons al gewaarschuwd dat het verstandig is om in Tasjkent een hotelkamer te reserveren, alleen dat is lastig als je geen exacte aankomstdatum hebt. Daarom rijden we op goed geluk naar een aanbevolen hostel. De kamer die ze nog over hebben scoort te laag op onze kpi (prijs / kwaliteit) en we vragen of hij een ander hostel weet. Dit tweede hostel zit in de oude stad en is mega schattig alleen ook vol. Op naar de volgende. Dit laatste hotel heeft plaats en sterker nog een zwembad! En als kers op de taart rekenen ze de dollarprijs om naar Som met de officiële bank rate. Ergens zitten een paar slimme jongens in Uzbekistan de koers van de Uzbeekse som laag te houden (2500 som/$) terwijl de Uzbeken zelf veel meer som voor een dollar geven (4500 som/$). Hierdoor is het interessant om geld buiten de bank om te wisselen, de prijs van een kamer in dollars te vragen en deze via de bankkoers naar Som om te rekenen en met Som te betalen. Hierdoor is de kamer in dit hotel goedkoper dan de eerste optie die we hadden welke veel schraler was. De Uzbeken hebben hun valuta trouwens alleen in kleine coupures, het grootste briefje dat we gehad hebben is 1000 Som, elke euro bestaat dus uit 4 briefjes van 1000. Dit is voor grote bedragen niet te tellen dus bij kassa’s staan telmachines en de meeste mensen zijn vrij behendig in het snel tellen van geld. Wij inmiddels ook. Het gerucht gaat dat er een briefje van 5000 Som in omloop is, maar die hebben wij nooit in handen gehad.
Benzine is trouwens erg schaars in Uzbekistan: bijna alle tankstations zijn óf verlaten óf hebben gewoon geen benzine. In de grote steden hebben slechts een paar tankstations benzine, en daar is het altijd erg druk want iedereen moet daar natuurlijk tanken. De benzine die ze hebben is overigens ook nog van het minder kwalitatieve octaangetal 80, wat betekent dat de benzine minder bestand is tegen zelfontbranding vanwege het lage gehalte iso-octaan, wat er weer voor kan zorgen dat de motor gaat ‘pingelen’ waarbij het gasmengsel spontaan ontbrand tijdens de compressie voordat de bougie vonkt. Dit is slecht voor de motor dus we knepen ‘m wel even toen we de eerste keer 80 moesten tanken. We hadden nog 2 jerrycans vol 95 uit Iran dus konden altijd nog een beetje aanlengen, maar gelukkig gaf Ulie geen kick. Na het tanken krijg je te horen hoeveel tig-duizend Som je kunt aftikken, en dan kun je een minuutje je flappen gaan tellen. Niet goed voor de lange rijen ook.
We koelen af met een duik in het zwembad en Arne hoopt dat dit ook zijn rug wat doet herstellen. Bij het diner zit een wat oudere man (rond de 70) alleen een biertje te drinken. Hij blijkt Duits te zijn en heeft een heel interessant verhaal. Het duurt niet lang of hij komt bij ons zitten om het te vertellen. Hij werkt voor WADA accu’s en toen de DDR ophield te bestaan moest WADA op zoek naar nieuwe markten. Niet veel later hield ook de USSR op te bestaan dus super veel opties! Hij ging naar Uzbekistan en er was chemie met hem en het land. Een groot succes waarin hij alle landen in centraal Azië zijn accu’s heeft verkocht – behalve Turkmenistan, dat wilden zijn nieuwe vrienden hem niet aan doen. Hij werd behandeld als een ware beroemdheid in de landen en als hij iets wou bekijken werd hij onder politie escorte gebracht omdat ze hem die eer wilden geven. Met pijn in zijn hart heeft hij zijn werk overgedragen aan iemand die minder betrokken is met zijn klanten. Hij herkende zichzelf in ons, hij had ooit met zijn kever en een paar studievrienden (werktuigbouwkunde) door Turkije gereisd. De versnellingsbak is door een van zijn vrienden aan gort gereden en die hebben ze vervolgens zelf vervangen. Toch was zijn eerste reactie toen wij vertelden met de kever uit Nederland naar Mongolië te rijden ‘Ihr seit verruckt!’
Helaas zien we verder niets van Tasjkent, dus weer een stad op het lijstje om opnieuw te bezoeken. We zitten heel dichtbij Kazachstan en gaan er vanuit morgen een goed stuk landinwaarts te kunnen gaan. We lezen ons goed in op Kazachstan en houden contact met een paar Nederlandse teams. Eén team ligt voor en moet 2 weken eerder terug zijn en één team ligt achter ons maar heeft waarschijnlijk een snellere auto.
We hopen dat onze buiken wat herstellen van deze maaltijd. Morgen Kazachstan!