In de vroege ochtend maakt Wendie ontbijt, ook voor de mannen van de skietjes. Het lukt niet om stipt om 9 uur bij de grens te staan, maar vroeg genoeg is gelukt. Ondertussen zitten we al behoorlijk in de bergen en is de lucht ontzettend blauw. We kunnen een paar besneeuwde bergtoppen al zien en er vliegen veel arenden in de lucht. We zijn ontzettend onder de indruk van de omgeving. Het doet al behoorlijk Mongools aan, of in ieder geval niet meer heel erg Russisch.
De Russische grens is heel efficiënt, we krijgen van iedereen ‘good luck’ toegewenst. Wat dat wil zeggen weten we niet. Bij de Mongoolse grens waren meer Mongol Rally auto’s waaronder een auto van een stel Britten die last minute hun auto op naam hebben gezet en dus een tijdelijk eigendomsbewijs hebben. Bij de grenzen tot nu toe geen probleem maar in Mongolië is dit wel een probleem. Ergens wel te begrijpen dat ze in Mongolië bij de grens niet bijhouden welke verschillende papieren allemaal geldig zijn in de verschillende landen. En de Mongolen zijn dus blijkbaar ook heel precies en willen dit team niet door laten gaan. Het team pakt het ook niet heel handig aan, zo blijven ze in prachtige Engelse volzinnen communiceren die de mensen bij de grens dus niet begrijpen. De Engelsen vinden het sowieso moeilijk om het verschil tussen een eerste en een tweede taal te snappen. Uiteindelijk zijn we bijna aan de beurt, gaan de douanemensen lunchen!
Wij besluiten dan ook maar te gaan lunchen en koken noedels. De Britten met de ski’s slaan af, maar een Duits team doet enthousiast mee. We doen een wedstrijdje wie het eerste het water aan de kook heeft. Het team bestaat uit 2 jongens die een PhD doen in chemie (www.thecrazychemists.de) dus Wendie is erg blij als ze haar water eerder aan de kook heeft en uit kan leggen dag we heel hoog zitten – 2300 meter- en water dus later kookt. De jongens begonnen met z’n 3en maar hebben 1 persoon op het vliegveld gezet omdat hij een hele strakke planning had en de andere jongens niet wil opjutten. Hierdoor hebben ze eenzelfde houding als wij. In principe geen eind datum maar wel fijn als we binnen een week redden Mongolië door zijn. Ze zijn wel een beetje bang gemaakt door een stel Russen, dus hebben ze extra noedels ingeslagen. De Russen waren ervan overtuigd dat ze Mongolië niet gaan overleven.
Na de lunch dringen heel veel Mongoolse mensen voor om alle stempels te krijgen zodat ze kunnen doorrijden. De Mongol Rally mensen gaan allemaal dicht op elkaar staan en zorgen er voor dat de Mongoolse mensen er niet tussen kunnen komen. Daarna beginnen de locals tegen de mensen van de douane te praten en zorgen dat hun pas het eerst wordt gedaan. Dit laat Wendie niet gebeuren dus gaat ze net zo hard meedoen. De Mongolen (en de Duitsers) weten niet helemaal wat ze overkomt en we worden geholpen. Bam, de laatste stempel en we mogen als eerste team door!
Het eerste dorpje na de grens bereiken we pas na 7 uur ‘s avonds want het asfalt stopt al na 70 km. We kiezen om niet door te rijden. De skietjes gaan wel door en de Duitsers willen ook hier overnachten. Bij het tankstation worden we opgepikt door een jongen op een fiets die ons voor 10 USD pp overnachting, avondeten en ontbijt aanbiedt. Klinkt als een plan. Bij hem thuis blijkt er ook een Franse motorrijder van 52 te logeren. Op het eerste gezicht lijkt hij dronken, maar het is gewoon een stereotype Fransoos. Pascal wil helemaal door naar Vladivostok rijden en maakt regelmatig een tour als dit op zijn stadsmotor. Als het eten al op tafel staat krijgen we nog meer bezoek. Een ander Brits Mongol Rally team met 2 personen is ook net door de grens gegaan en werden ook door de jongen opgepikt, heel commercieel van hem! Het stel dat als laatste binnenkwam hadden we al ontmoet op de Czech Out party. Hij werkt bij KPMG en zij is geologe. Bij de krater in Turkmenistan heeft hij haar ten huwelijk gevraagd en daarna had hij niets gepland maar ze moeten een week eerder terug zijn dan wij. Wij delen de kamer met de Duitsers. Buiten staat ons rood wit blauwe trio ongeschikte autootjes te wachten op het Mongoolse avontuur..
